Harresiaren horma sendoek 1,30 metroko zabalera eta 5 metroko altuera zuten, eta kanpotik zetozen erasoak jasateko prestatuta zeuden. Baina hori baino askoz gehiago ziren. Erdi Aroan, harresiak bi munduen arteko muga finkatzen zuen: ordenaren eta basatiaren arteko bereizketa; babesa eta arriskua; hiri-eremua eta landa-eremua. XIII. mendean, Alfontso X.a «Jakitunak» sakratutzat jo zuen barrualdea, magiaren eta erlijioaren arteko muga baten gisa, etsai desleial, epidemia eta gaixotasunetatik babesten zituena. Barrualdeko biztanleek ―burges bihurtuak― beren jurisprudentzia zuten eta pribilegio batzuk zituzten, kanpokoek ez bezala. Era berean, harresiaren barruan saldu nahi zuen merkatari orok zergak ordaindu behar zituen.